Als ondernemer wil je snel en kostenefficiënt software ontwikkelen. Je hebt een idee voor een app of een SaaS-platform, en je wil zo snel mogelijk naar een minimum viable product. Ontwikkelaars zijn schaars en duur, bovendien is het lastig om de juiste te vinden. Hoe weet je of hij of zij de vereiste kennis en ervaring heeft? En hoe weet je of je ontwikkelaar bouwt wat je nodig hebt?
Aanbieders van low-code en no-code platforms beloven dat elk denkbaar softwareproduct zonder programmeerkennis gebouwd kan worden en je dus niet afhankelijk bent van softwareontwikkelaars. Deze platforms zouden softwareontwikkeling versnellen en toegankelijker maken voor partijen zonder technische expertise. En dat ook nog eens tegen lagere kosten, zonder bugs en met minder onderhoud.
Dat klinkt veelbelovend.
Wat is low-code en no-code?
Low-code en no-code platforms zijn omgevingen waarmee je software kunt bouwen zonder (veel) programmeerkennis. De ontwikkeling van applicaties gebeurt door het gebruik van visuele interfaces en standaardcomponenten. De bouwer hoeft slechts de gewenste functionaliteiten te selecteren en te configureren.
Deze platforms zouden dus de noodzaak van programmeerkennis elimineren door gebruikers intuïtieve tools te bieden om complexe software te maken. Door visuele workflows, widgets en databasestructuren kunnen niet-technische teams zelf applicaties ontwerpen, aanpassen en implementeren, waardoor innovatie en digitalisering binnen organisaties toegankelijker worden zonder afhankelijkheid van ontwikkelaars.
Waar moet je op letten?
Aanbieders van low-code en no-code beloven dus dat je zonder ontwikkelaars complexe software kunt bouwen. Is dat echt zo? Waar moet je op letten als je een dergelijk platform overweegt?
- Vendor lock-in
Om de belangrijkste open deur in te trappen: low-code en no-code platforms zijn een klassiek voorbeeld van vendor lock-in. Heb je eenmaal geïnvesteerd in het bouwen van je applicatie op een bepaald platform, dan is het kostbaar om over te stappen naar een ander platform of terug te keren naar traditionele softwareontwikkeling.
Reguliere broncode, gebouwd volgens algemeen aanvaarde best practices, kan je meenemen naar een andere ontwikkelaar. Bij low-code en no-code platforms is dat niet mogelijk. Wat overblijft is herbouwen: een kostbare en tijdrovende aangelegenheid. - Beperkte complexiteit en aanpasmogelijkheden
Low-code en no-code platforms zijn gericht op het versnellen van de ontwikkeling van relatief eenvoudige applicaties. Voor innovatieve software kunnen ze tekortschieten. Aanpassingen die buiten de mogelijkheden van het platform vallen, vereisen mogelijk aangepaste code en vormen daardoor een beperking.
Omdat low-code en no-code platforms met standaardcomponenten werken, kunnen ze beperkt zijn als het gaat om aanpassingen wat betreft de user interface en functionaliteit. Sommige aanbieders lossen dit op door de mogelijkheid te bieden om alsnog code toe te voegen, wat het voornaamste verkoopargument van low-code en no-code platforms teniet doet.
Als je van plan bent innovatieve software te bouwen, dan is het belangrijk om te weten of het platform dat je overweegt de complexiteit aankan, of dat je alsnog technische kennis in huis moet halen. - Prestatieproblemen
Inherent aan generieke low-code en no-code platforms is dat de applicaties die ermee gebouwd worden minder efficiënt kunnen zijn dan maatwerksoftware. Dit kan leiden tot prestatieproblemen, vooral bij grotere applicaties met meer complexiteit.
Deze prestatieproblemen kunnen optreden door bijvoorbeeld onnodige overhead in de gegenereerde code, maar ook door inefficiënte database- en serverinteracties of de keuze en configuratie van de infrastructuur. Al deze complexiteit, die weggehouden wordt van de gebruiker van het platform, kan van invloed zijn op de prestaties.
Standaardcomponenten, zoals aangeboden door low-code en no-code platforms, moeten voorzien in veel verschillende use cases en zijn daarmee in de regel minder efficiënt dan maatwerkoplossingen.
Het is belangrijk om realistische verwachtingen te hebben omtrent de prestatie-uitdagingen die dergelijke platforms met zich meebrengen. Als de performance van je software een prioriteit is, evalueer dan zorgvuldig welk platform het beste aan die specifieke prestatievereisten voldoet. - Kosten
Vergeleken met maatwerksoftware kunnen de kosten van low-code en no-code platforms sterk variëren. De initiële ontwikkelingskosten lijken aantrekkelijk, maar de kosten kunnen snel oplopen als je meer gebruikers toevoegt of meer functionaliteit nodig hebt.
Tevens beheert zo'n platform veel van de onderliggende infrastructuur. Hoewel dat schaalvoordelen met zich mee kan brengen, is er geen vrije keus voor een eigen cloud provider of hostingpartij. Je bent dus afhankelijk van de infrastructuur van de aanbieder en de daarbij behorende tariefstructuren. Let dus op het prijsmodel dat je afspreekt en of het aansluit bij het gebruik dat je verwacht.
Conclusie
Overweeg je je software te bouwen met behulp van een low-code of no-code platform? Vraag jezelf dan of je de afhankelijkheid van de aanbieder acceptabel vindt. Overstappen naar een andere partij kan namelijk kostbaar zijn.
Daarnaast is het belangrijk om te weten of het platform de complexiteit van je software aankan. Als je van plan bent innovatieve software te bouwen, wees dan kritisch op de aanpasmogelijkheden en prestaties van het platform dat je overweegt, en of het werken met standaardcomponenten aanvaarbaar is.
Vormt jouw software echter een cruciaal onderdeel van je business? Stel je hoge eisen aan de aanpasbaarheid en de prestaties van je software, en wil je bovendien de vrijheid hebben om van aanbieder te kunnen wisselen?
Kies dan voor maatwerksoftware, die je naadloos kunt laten aansluiten op jouw vereisten. Bovendien hou je de volledige controle over de koers van je software, en uiteindelijk je business.
